Niech to szlag.

Marcelek

Mam dość.
Mam tak cholernie dość wszystkiego, że każda sekunda w nie tym miejscu co trzeba przyprawia mnie o tępy ból.
A to nie jest moje miejsce.
Już nie jest.
To nie jest to samo miejsce co kiedyś.
To nie jest to miejsce które kochałam.
To nie jest to czego mi brakowało.
Za czym tęskniłam.
Za co oddałabym bardzo wiele.
Miejsce za które toczyłam nigdy nie kończące się bitwy z rodzicami.
Miejsce które pozwalało realizować pasje, sny, marzenia.
Miejsce które było źródłem mojej inspiracji.
Miejsce dzięki któremu rozwinęła się moja wyobraźnia, rozwinęłam się ja.
Miejsce gdzie poznałam tak wielu wspaniałych ludzi.
Ludzi którzy znaczyli, i w dalszym ciągu znaczy dla mnie bardzo wiele.
Ludzi którzy stali się moimi virtualnymi przyjaciółmi.
Z którymi mogłam się śmiać, płakać, żartować.
Z którymi żyłam.
Trwałam w zdrowej symbiozie, interesując się nimi, pragnąc dać im coś od siebie, stać się dla nich kimś wyjątkowym, zapaść im w pamięć.
To miejsce jest dla mnie ważne.
A raczej było.
Było dopóki nie zostało przemienione w opustoszałe wysypisko śmieci.
Tym właśnie teraz jest.
Nic nie znaczącym, bezwartościowym, przepełnionym smutkiem i cholernymi wspomnieniami pustkowiem.

I wiecie co?
Chciałam tu być do końca.
Zu wie ile dla mnie znaczy ta seria, to opowiadanie, Ci ludzie.
Wy także wiecie, a przynajmniej powinniście się domyślać.
I właśnie dlatego musze odwiedzać mój dom z zamkniętymi oczami. Tak, dom, bo śmiało mogę nazwać to miejsce, tą cholerną stronę internetową jakich wiele, domem. To tu w pewnym sensie się wychowałam, stąd pełnymi garściami czerpałam siłę, uczyłam się żyć. Tu stawiałam pierwsze kroki, przeżywałam pierwsze wzloty, upadki, zawody.
I właśnie dlatego musze odwiedzać mój dom z zamkniętymi oczami.
Dlaczego?
Bo nie mogę patrzeć jak wszystko się rozkrusza.
Jak kolejne cegiełki odpadają.
Jak wszystko przemija, stając się ruiną.
Budynkiem bez duszy.

Miłość można pojmować na różne sposoby. Kochać to znaczy uwielbiać, pomagać, opiekować się, odbudowywać, podnosić z klęczek, ale także można uważać ją za umiejętność usunięcia się na bok jeżeli tak będzie lepiej.
I chyba tak będzie lepiej.
Ale to nie ja tego chce.
To Wy tego chcecie.
Ja po prostu tak nie potrafię.
Nie potrafię trwać w takim cholernym zawieszenie.
Nie potrafię spokojnie patrzeć jak domniemane dzieło mojego życia zapada się coraz niżej, niczym w bagno, aż w końcu niewidzialna siła pochłania je w całości.
Chce tu trwać.
Razem.
Chce tu działać.
Wspólnie.
Chce tu żyć.
Po prostu.
Ale chcieć nie zawsze znaczy móc...

I znowu robi mi się cholernie dość wszystkiego.
Sytuacja nie należy do najprostszych ale nikt nie mówił że będzie łatwo.
Mam dość.
I nie myślcie że pisanie tego przychodzi mi z łatwością.
Wręcz przeciwnie.
Od dawna nie było mi tak ciężko, ale mus to mus.
A ja właśnie musze.
Dochodzę do takiego momentu w swoim życiu że musze.
Że tego potrzebuje.
Jasności.
Dlatego, wybaczcie, ale jeśli chcecie dać się zabić na własnym podwórku to Wasza sprawa. I róbcie to - beze mnie.
Ja się nie dam pogrzebać.
Albo odbudowujemy to i bierzemy się ostro do roboty.
Albo olewacie sprawę a ja się zmywam.
Przemyślcie to.
I pamiętajcie że nawet jeśli dacie się zabić to musi być ktoś kto Was pogrzebie.
A nie wiem czy taka osoba się znajdzie.

Na zawsze Wasza
Wierna
Kochająca
Marcela.
Na zawsze dla Was.

PS: Ciekawe czy choć ktokolwiek to przeczyta Grey_Light_Colorz_PDT_13

Emily

wiesz co, Marcel? cholernie ładnie to napisałaś.

Zu

Ja się zgadzam z Emily. I jeśli sobie pójdziesz to i ja odlatuję, bo jestem tu TYLKO I WYŁĄCZNIE dla Ciebie Grey_Light_Colorz_PDT_15

:*

Marcelek

To jak to napisałam nie ma w tym momencie najmniejszego sensu.
Wiem, Zu, wiem. Tak jak ja dla Ciebie w Duwert :*

PS: jest mi naprawde bardzo miło że nawet jedna adminka nie była tak łaskawa żeby przeczytać moje wywody Grey_Light_Colorz_PDT_03

Zu

Bo ich pewno nawet nie było... Jakby to powiedzieć, ich strata.
:*

Marcelek

I o to mi chodzi.
Dokładnie o to, Zu.
Ich nie ma.
I w tym najwieksze zuo.

Emily

ale wiesz Marcel, trzeba umieć 'ładnie' się pożegnać (?),
a nie wyjść trzaskając drzwiami.

właściwie w serii jestem też tylko dla Ciebie...
ale jak będzie ze mną nie wiem.
ostatnio niewiele wiem.

Zu

Może da się ją jeszcze przywrócić do życia, acz to nie ja powinnam takie gadki strzelać, jako że sama bloga zawiesiłam Grey_Light_Colorz_PDT_02

Marcelek

Strzelaj gadkami, gdyż masz moje upoważnienie.
Ja bym chętnie to "przywróciła do życia"
Na rzasach bym stanęła chętnie.
I nawet usiadłabym na chmurze jak to Ty Zu masz w zwyczaju.
Nie wspominając że chętnie trwałabym wspierając się na języku.
I wykonując wiele innych czynności w celu podniesienai tego, ale nie mogę.
Choćby z tego prosteho względu że sama to sięnajwyżej moge w nosek mój szeroki pocałować.

Zu

Ugh. No to trzeba jakoś towarzystwo zmobilizować, ale któż wie jak... Może zróbmy coś, co można napisać większą ilością osób, coś ciekawego, co jakoś zachęci do ruszenia.. się Grey_Light_Colorz_PDT_07

Marcelek

Zu, ale powiedz mi czy to ma sens?
Bez urazy, ale Kartagina ma nas w dupie.

Zu

Jeśli rzeczywiście ma, to pewnie sensu niet. Łe, słaba sprawa.

Marcelek

Słuchaj, wspominałam Ci kiedyś że Kejt lubiem? Wspominałam.
Wspominałam Ci keidyś że Hs to wyje**sta seria? Wspominałam.
Ale teraz już mi się przestała wydawać taka pikna Grey_Light_Colorz_PDT_03

Pierwsze Czarna odeszła ;/
Teraz to już wogóle olewatorka sie zrobiła.

Zu

Wiem, pamiętam jak mówiłaś. Zdaje się, że była nawet ulubiona. Nie wiem, co można w tej sytuacji zrobić.

Marcelek

A miałam to pisać do usranej śmierci Grey_Light_Colorz_PDT_03

Albo wiecie co.
Bede.
Sama.
Jeżeli zajdzie taka potrzeba.
Indywidualizm sie we mnie budzi Grey_Light_Colorz_PDT_06